Opole

Opole historyczną stolicą Górnego Śląska

Opole było jedną z historycznych stolic Górnego Śląska i jednym z jego najstarszych miast.
Najstarsza informacja o Opolu znajduje się w anonimowych zapiskach tzw. „Geografa Bawarskiego” z 846 roku.
Przed 1217 rokiem Opole zyskało prawa miejskie, nadał mu je książę Kazimierz I Opolski. W tym czasie rozpoczęła się budowa zamku książęcego zakończona w 1289 roku. Po śmierci księcia opolskiego, Jana II Dobrego, w 1532 roku Śląsk wraz z Opolem przeszedł we władanie Habsburgów. W lipcu 1742 roku, po skończonej I wojnie śląskiej, pomiędzy państwem Habsburgów oraz Królestwem Prus miasto wraz ze Śląskiem znalazło się w granicach Prus. W 1818 roku Opole zostało stolicą rejencji opolskiej. Po podziale śląska w 1922 roku, Opole do 1938 roku było siedzibą władz rejencji oraz prowincji górnośląskiej. W 1945 roku, po zdobyciu zniszczonego nalotami Opola przez wojska radzieckie i przekazaniu władzy polskiej administracji, zaczęto sprowadzać i osiedlać polskich obywateli przymusowo wysiedlanych ze wschodu. W 1950 roku miasto stało się stolicą województwa opolskiego.