W miejscu dzisiejszego amfiteatru znajdował się kamieniołom o nazwie Kuhtal, z którego wydobywano wapienie. Wypalano je w stojących obok piecach, z których jeden przetrwał do dzisiaj. Produkcji wapienia zaprzestano po I wojnie światowej. W 1934 r. właścicielka tego terenu, hrabina von Francken-Sierstorpff z Żyrowej, prawdopodobnie musiała przekazać dawny kamieniołom nowym władzom niemieckim, które postanowiły przebudować to miejsce na amfiteatr. Budowę, której architektami byli Franz Böhmer i Georg Petrich z Berlina, ukończono w 1938 roku. W tym czasie obiekt miał 7 tys. miejsc siedzących i 20 tys. stojących. Wykorzystując przestrzeń między sektorami oraz w przejściach mógł pomieścić nawet 50 tyś osób.
W obecnym czasie z powodów finansowych oraz braku zainteresowania miejscowych władz, miejsce to jest bardzo rzadko wykorzystywane i jest w złym stanie technicznym.
