Most wiszący w Ozimku

Most wiszący w Ozimku - Jest to najstarszy żelazny most wiszący na kontynencie europejskim. W 1753r., w miejscu dzisiejszego Ozimka, nad brzegiem Małej Panwi, na polecenie króla Prus Fryderyka II powstały pierwsze dwa piece do wytopu żelaza. Huta przyjęła nazwę MalaPane. 34 lata później, po raz pierwszy do topienia rudy żelaza zastosowano koks. Dzięki temu mała miejscowa huta stała się zakładem przodującym w tej dziedzinie w całej Europie. Dwa lata później Ozimek znów przodował - tym razem w budowie mostów żelaznych. Pierwszy żelazny most łukowy wykonano dla miejscowości Łażany na Dolnym Śląsku. Obiekt nie zachował się do dzisiejszych czasów, w przeciwieństwie do bardziej zaawansowanego technicznie - wiszącego mostu łańcuchowego , powstałego w Ozimku.

Oddano go do użytku 12 września 1827r. i był na owe czasy dziełem pionierskim Karla Schotteliusa - królewskiego mistrza hutniczego, ewenementem na światową skalę. Wybudowany za 4200 talarów, most stanowił główną przeprawę na szlaku Dobrodzień - Opole. Most miał nośność 3 ton i wielokrotnie oparł się zagrożeniom, m.in. wielkiej powodzi z 1830r., kiedy zniszczeniu uległa zapora na Małej Panwi. W 1854r. wzmocniono przęsło i zmieniono sposób zakotwień łańcuchów, a od 1945r. - po poważnym uszkodzeniu - został wyłączony z ruchu kołowego. W 1969 obiekt wpisano do rejestru zabytków techniki. Most składa się z przęsła podwieszonego do żelaznych łańcuchów, wspartych na dwóch żeliwnych pylonach, złożonych z odlewanych, ażurowych płyt, zwieńczonych neogotyckimi portalami. Ważąca ok 55 ton konstrukcja oparta jest na murowanych przyczółkach. Rozpiętość w osiach pylonów wynosi 31,5m, przęsło mierzy 28,6m długości i 6,0m szerokości, a cały most składa się z około 1600 żelaznych części - w dużej mierze wykonanych ręcznie, kutych. Jako jeden z nielicznych, przetrwał do dzisiejszych czasów, praktycznie w stanie oryginalnym.

Most wiszący w Ozimku

 

Dzisiaj most jest największą dumą Ozimka, a jego wizerunek znajduje się w herbie miasta. Generalny remont mostu rozpoczął się jesienią 2009r. Po rozbiórce, wszystkie metalowe elementy poddano gruntownej restauracji, odtwarzając detale, które w przeszłości uległy zanikowi. Wzmocniono także przyczółki i przęsło, które ze względów bezpieczeństwa - podwieszono na dodatkowych linach (masa stali wzmacniającej - ok 10 ton, ponad 400m łącznej długości lin) Dzisiaj most ma nośność 22 tony i jest nocą iluminowany. (tekst z tablicy przy moście)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *