Andrzej Renard urodził się 12 stycznia 1795 r. w Opawie. Był absolwentem prawa uniwersytetu w Berlinie. W 1815 został właścicielem Strzelec Opolskich. W 1820 Renarda przyjęto do zakonu maltańskiego. W 1824 założył dla robotników żędowickiej huty kolonię w Zawadzkiem, zwaną Bemowskie. W 1825 założył stadninę w Olszowej, rozsławioną w całej Europie, gdzie hodowano konie zaprzęgowe i do jazdy konnej . W 1832 rozpoczął trzydziestoletni proces zakładania parku w Strzelcach Opolskich. W tym celu wysłał swego ogrodnika Schmidta do Londynu, aby zrobił plany i przeprowadził studia krajobrazowe tamtejszych parków.
Ruiny pałacu w Strzelcach Opolskich
W 1836 stworzył hutę żelaza w Zawadzkiem. Od 1846 był posłem do parlamentu w Berlinie. W 1855 hrabia Renard sprzedał swoje zakłady nad Małą Panwią spółce Minerwa, zachowując w niej pakiet kontrolny akcji. 7 października 1855 w wieku 24 lat w czasie polowania na słonki (ptak wielkości gołębia), zginął młodszy syn Andrzeja, Hipolit. Został on postrzelony przez swą siedemnastoletnią żonę Laurę z rodu Henckel von Donnersmarck. Hrabia Renard bardzo ubolewał nad śmiercią swojego syna. Hipolit Renard został pochowany w mauzoleum w parku obok pałacu. W 1856 w Kolonii Kąty (obecne Leśnictwo Dębie) hr. Andrzej Renard wybudował zamek myśliwski.
W 1856 nabył Zamek Sielecki w Sosnowcu dla swego syna Jana, zmarłego 7 marca 1874. Po śmierci drugiego syna hrabia Andrzej Renard podupadł na zdrowiu i zmarł 21 listopada 1874 mając prawie 80 lat. Był właścicielem 41% udziałów kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
Park w Strzelcach Opolskich