Olesno, Òleszno, Rosenberg.
To górnośląskie miasto wymienione zostało po raz pierwszy w dokumencie erekcyjnym kościoła grodowego, wystawionym w 1226 roku przez biskupa wrocławskiego Wawrzyńca, na polecenie opolskiego księcia Kazimierza I. Dokument ten informował o istnieniu w Oleśnie komory celnej. W XIII wieku Olesno stało się kasztelanią, z mennicą książęcą. Lokacji miasta dokonał w 1275 roku książę opolski Władysław I, Dokument ten został zniszczony przez pożar i dlatego ówczesny właściciel miasta, książę niemodlińsko – strzelecki Bernard, nadał w 1450 roku miastu nowe prawa miejskie, potwierdzając wcześniej już nabyte ustalenia prawa magdeburskiego. Od 1404 roku miasto było otoczone murami obronnymi. Po śmierci ostatniego Piasta opolskiego księcia Jana Dobrego w 1532 roku Olesno tak jak i cały Śląsk znalazło się pod panowaniem Habsburgów. W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648) miasto poważnie ucierpiało. W 1708 r. rozprzestrzeniła się w Oleśnie dżuma, w wyniku której śmierć ponieśli prawie wszyscy jego mieszkańcy. W I poł. XVIII w. wyniku wojen śląskich ziemia oleska znalazła się w granicach Królestwa Pruskiego. Od 1816r. Olesno stało się siedzibą powiatu w rejencji opolskiej. 21 stycznia 1945 roku Olesno zostało zajęte przez Armię Czerwoną, a marcu 1945 roku nastąpiło przejęcie władzy w mieście przez administrację polską. Obecnie miasto administracyjnie należy do województwa opolskiego.
Na zdjęciach:
1. Ratusz pochodzący z 1821 roku. Zniszczony w styczniu 1945 roku, po wojnie częściowo odbudowany. Obecnie mieści się w nim Urząd Stanu Cywilnego.
2. Znajdujący się 1,5 km od miasta zabytkowy drewniany Kościół św.Anny.
Informacje ze strony: olesno.pl
Zobacz też:
